Wolontariuszy do udziału w corocznej kampanii pamięci, zorganizowanej przez Muzeum POLIN i oznaczonej symbolem żonkila, zapraszają twórcy tej inicjatywy, aby uczcić pamięć o powstaniu w getcie warszawskim. 19 kwietnia, w czasie trwania tej akcji na ulicach stolicy Polski, planowane jest wręczenie dwumilionowego żonkila.

W tym roku, proces rekrutacji do projektu będzie miała dwuetapowy charakter i adresowany będzie do różnych grup wiekowych: osoby indywidualnie zgłaszające się do wolontariatu powyżej 18. roku życia oraz młodsi uczestnicy, którzy będą mogli zgłosić swój udział dzięki instytucjonalnej rekrutacji skierowanej do szkół z terenu całego kraju, bibliotek i placówek kultury.

Nabór wolontariuszy indywidualnych potrwa do 12 lutego, po czym rozpocznie się drugi etap rekrutacji, czyli nabór instytucjonalny. Ten ostatni zostanie zakończony w połowie kwietnia. Przed rozpoczęciem pracy wolontariackiej, dla osób indywidualnie zgłaszających chęć udziału, przewidziano warsztaty komunikacyjne, wykłady oraz spacery edukacyjne na temat historii Żydów w Polsce i działań wojennych w Warszawie. Instytucje z całego kraju, które zdecydują się włączyć w obchody rocznicy, będą mogły skorzystać z odrębnego programu edukacyjnego.

Żonkil jako symbol kampanii został wybrany za sprawą Marka Edelmana – jednego z niewielu, którzy przeżyli pobyt w getcie i ostatniego dowódcy Żydowskiej Organizacji Bojowej. Każdego roku 19 kwietnia, w dniu rocznicy powstania, składał on bukiet żółtych kwiatów u stóp Pomnika Bohaterów Getta na Muranowie. Działania prowadzone przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN mają na celu propagowanie tego symbolu oraz promowanie wiedzy na temat powstania.

Projekt Żonkile jest nie tylko inicjatywą mającą na celu przywrócenie pamięci o powstaniu w getcie warszawskim. Jest to także okazja do budowy społeczności opartej na wzajemnym szacunku i tolerancji.

Niemcy w 1940 roku otoczyli murem część centrum Warszawy, tworząc w ten sposób getto, w którym żyło prawie pół miliona Żydów z Warszawy i okolic. Warunki życia były tragiczne – wielu mieszkańców umierało z głodu, chorób, pracując jako niewolnicy lub ginęło podczas egzekucji. W lecie 1942 r. rozpoczęła się Wielka Akcja likwidacyjna, podczas której Niemcy wywieźli z getta do ośrodka zagłady w Treblince blisko 300 tysięcy Żydów. U tych, którzy pozostali, pojawiła się idea zbrojnego oporu. 19 kwietnia 1943 r., kiedy Niemcy wkroczyli do getta z zamiarem jego ostatecznej likwidacji, przeciwstawiło im się kilkuset młodych ludzi należących do konspiracyjnych organizacji – Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) i Żydowskiego Związku Wojskowego (ŻZW). Chociaż byli oni wycieńczeni i słabo uzbrojeni, a wielu z nich zdawało sobie sprawę, że prawdopodobnie nie mają szans, postanowili walczyć i umrzeć z zachowaną godnością.